Asset Publisher Asset Publisher

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Projekt adaptacji do zmian klimatu

Projekt adaptacji do zmian klimatu

Mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych

„Kompleksowy projekt adaptacji lasów i leśnictwa do zmian klimatu mała retencja oraz przeciwdziałanie erozji wodnej na terenach nizinnych”

 

 

1.    Zamawiający:  Nadleśnictwo Łuków, Ławki 56 A, 21-400 Łuków.

 

2.    Zamawiający dokonał z dniem 8 listopada 2019 roku odbioru końcowego przedmiotu umowy.

 

3.    Wykonawca:  DREW-KOS Dariusz Różycki, ul. Chojnicka 74, 89-500 Tuchola.

 

4.    Umowa i aneksy (nr, z dnia):  Umowa o roboty budowalne Nr 271/11/2019  zawarta w dniu 29.08.2019 r.

      

5.    Przedmiot umowy:  Wykonanie robót budowalnych polegających na budowie obiektu pod nazwą: „Mała retencja wodna w leśnictwie Stoczek, Nadleśnictwo Łuków- budowa zastawek.”

 

6.    Wynagrodzenie za przedmiot umowy: kwota brutto (z podatkiem VAT) 192 420,50 (słownie sto dziewięćdziesiąt dwa tysiące  czterysta dwadzieścia  50/100 złotych), w tym: kwota netto (bez podatku VAT) 156 439,43 zł  (słownie: sto pięćdziesiąt sześć tysięcy czterysta trzydzieści dziewięć 43/100 złotych) oraz podatek VAT: 35 981,07 (słownie: trzydzieści pięć tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt jeden 07/100 złotych).

 

7.    Podstawowe parametry przedmiotu umowy (dł., szer., m2, m3, średn., itp.)

      

Inwestycja zlokalizowana jest na istniejącym rowie odwadniającym użytki leśne. Wykonana została odcinkowa przebudowa koryta rowu na potrzeby budowy zastawek piętrzących wodę. Wybudowano cztery zastawki drewniane piętrzące wodę o wysokości piętrzenia poniżej 1.0m. Zastawkę nr 1 zlokalizowano w miejscu w którym rów przepływa przez naturalną groblę zamykającą mokradłowy obszar. Zastawka ta ma  regulowany poziom piętrzenia przy pomocy drewnianych zamknięć szandorowych. Maksymalny poziom piętrzenia wynosi 0.75m. Zastawka ta przy MPP powoduje rozlewanie wody na teren mokradłowy występujący powyżej niej. Pozostałe trzy zastawki mają stałą wysokość piętrzenia 0.5m bez możliwości jej regulacji. Dodatkowo wykonano przebudowę koryta na odcinku w km 0+070-0+145b bez stosowania umocnień przeciwerozyjnych. Dla rozpraszania energii wody zastosowano niecki wypadowe o głębokości 0.3m i długości 3.0m. Powyżej oraz poniżej zastawek zostały wykonane na odpowiedniej długości umocnienia przeciwerozyjne w postaci narzutu kamiennego klinowanego.

Umocnienie przeciwerozyjne z narzutu kamiennego:

- narzut kamienny układany, klinowany ręcznie z kamienia hydrotechnicznego

250- 300mm grubość warstwy 35cm,

- geowłóknina o masie 400g/m2,

- palisada na połączeniu skarpy z dnem rowu oraz na końcach projektowanych

umocnień z kołków ϕ7cm L=1.0m.

- nachylenie skarp 1:2.0,

- wysokość umocnienia przeciwerozyjnego 0.75m,

- szerokość dna 1.0m.

 Parametry przebudowywanego koryta rowu nieumocnionego:

- nachylenie skarp 1:2.0,

- szerokość dna 1.0m.

 

 

Planowany okres realizacji: 2016-2022 r.

Beneficjent: Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe

Celem projektu jest wzmocnienie odporności na zagrożenia związane ze zmianami klimatu w nizinnych ekosystemach leśnych. Podejmowane działania będą ukierunkowane na zapobieganie powstawaniu lub minimalizację negatywnych skutków zjawisk naturalnych takich jak: niszczące działanie wód wezbraniowych, powodzie i podtopienia, susza i pożary.

Cel główny projektu zostanie osiągnięty poprzez realizację kompleksowych działań polegających na zabezpieczeniu lasów przed kluczowymi zagrożeniami związanymi ze zmianami klimatycznymi. Obejmą one rozwój systemów małej retencji oraz przeciwdziałanie nadmiernej erozji wodnej na terenach nizinnych.

Cele uzupełniające:

  • odbudowa cennych ekosystemów naturalnych, a tym samym pozytywny wpływ na ochronę różnorodności biologicznej;
  • ocena skutków przyrodniczych wykonywanych zadań realizowana poprzez prowadzenie monitoringu porealizacyjnego wybranych zadań adaptacyjnych. 

W ramach projektu będą realizowane inwestycje związane z:

  • budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania zbiorników małej retencji, wraz z niezbędną infrastrukturą umożliwiającą czerpanie wody do celów przeciwpożarowych przez jednostki PSP;
  • budową, przebudową, odbudową i poprawą funkcjonowania małych urządzeń piętrzących w celu spowolnienia odpływu wód powierzchniowych oraz ochrony gleb torfowych;
  • adaptacją istniejących systemów melioracyjnych do pełnienia funkcji retencyjnych z zachowaniem drożności cieku dla ryb;
  • zabezpieczeniem obiektów infrastruktury leśnej przed skutkami nadmiernej erozji wodnej, związanej z gwałtownymi opadami;
  • przebudową i rozbiórką obiektów hydrotechnicznych niedostosowanych do wód wezbraniowych (mostów, przepustów, brodów).

Projekt wykorzystuje kompleksowe zabiegi łączące przyjazne środowisku metody przyrodnicze i techniczne. Planowane są w większości małe obiekty/budowle o prostej konstrukcji budowane z zastosowaniem materiałów naturalnych. Wybierane technologie mają być przyjazne dla naturalnego środowiska przyrodniczego.

Bezpośrednim efektem realizacji projektu będzie zretencjonowanie 2,1 mln m³ wody.


Wartość projektu

Planowany całkowity koszt realizacji projektu wynosi 234 670 000,00 zł

Maksymalna kwota wydatków kwalifikowalnych wynosi 170 000 000,00 zł

Maksymalna kwota dofinasowania z funduszy europejskich wynosi 144 500 000,00 zł